ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΓΗΡΑΝΣΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Το γηράσκον πρόσωπο είναι αποτέλεσμα δύο συστημάτων: του ενδογενούς και του εξωγενούς. Το ενδογενές ξεκινάει την επίδρασή του από τα 20 έτη και συνεχίζει για όλη τη διάρκεια της ζωής. Ο βασικός του άξονας είναι γενετικός. Το εξωγενές σύστημα ορίζεται από ένα συνδυασμό παραγόντων όπως η ηλιακή έκθεση, το κάπνισμα, η ρύπανση και η βαρύτητα. Οι βασικές αλλοιώσεις που παρατηρούνται, περιλαμβάνουν: Μείωση της παραγωγής κολλαγόνου, απώλεια της ελαστικότητας της ελαστίνης, μειωμένη παραγωγή νέων κυττάρων του δέρματος, προοδευτική ξηρότητα του δέρματος, εκφυλισμός του λίπους, των μυών και των οστών. Με την επίδραση της βαρύτητας και της έκθεσης στον ήλιο, τα σημάδια του χρόνου που παρέρχεται γίνονται προφανή στο πρόσωπο.
Pathophysiology of facial aging
There are two systems affecting the aging face: intrinsic and extrinsic. Intrinsic begins in the 20s and continues throughout life. It’s affected by genetics. Extrinsic is a combination of external factors, such as sun exposure, smoking, pollution and gravity. The main changes observed, include: Decrease in collagen production, lose of elastin’s ability to coil, decreased production of new skin cells, skin dryness, fat, bone and muscle degeneration. With the effect of gravity and sun exposure the signs of time passing become apparent on the aging face.