30 Χρόνια κλινικής εμφυτευματολογίας και ιστικής αναγέννησης – προβληματισμοί, συμπεράσματα

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: Τα τελευταία 30 χρόνια, η εμφυτευματολογία έχει να επιδείξει υψηλά ποσοστά επιτυχίας στη μακροβιότητα εμφυτευμάτων και επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεων.

Η οστική ανάπλαση της ελλειμματικής φατνιακής ακρολοφίας για την επακόλουθη τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων, αποτελεί μια χειρουργική τεχνική με πολλαπλά επιστημονική τεκμηρίωση. Οι τεχνικές κατευθυνόμενης οστικής ανάπλασης (ΚΟΑ), τα τελευταία χρόνια, έχουν βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό, επιτρέποντας την αποκατάσταση με εμφυτεύματα όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο.

ΣΚΟΠΟΣ: της παρουσίασης αυτής είναι να επισημάνει τους προβληματισμούς που προκύπτουν κατά την άσκηση της εμφυτευματολογίας, από τον σχεδιασμό μέχρι την υλοποίηση του σχεδίου θεραπείας και τη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος των επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεων.

ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Οι μέθοδοι ΚΟΑ περιλαμβάνουν τη χρήση μεμβρανών, απορροφήσιμων ή μη και οστικών μοσχευμάτων, αυτογενών, αλλογενών, ξενομοσχευμάτων ή αλλοπλαστικών υποκατάστατων οστού, με το αυτογενές μόσχευμα να αποτελεί το ιδεώδες υλικό για την αύξηση της οστικής μάζας.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τοποθέτησης εμφυτευμάτων, απαιτείται ορισμένου βαθμού οστική ανάπλαση, σε οριζόντιο ή κάθετο επίπεδο ώστε να εξασφαλισθεί η επιτυχία της επέμβασης.

Το υλικό της εργασίας περιλαμβάνει την παρουσίαση χαρακτηριστικών κλινικών περιστατικών που αντιμετωπίστηκαν στο τμήμα Οδοντικών Εμφυτευμάτων και Ιστικής Ανάπλασης του ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ» τα τελευταία 30 χρόνια.

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η εμφυτευματολογία αποτελεί μια απαιτητική ειδικότητα, καθώς συνδυάζει πολλές ειδικότητες της οδοντιατρικής, ενώ η παρακολούθηση και διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος στην πορεία του χρόνου αποτελεί μια πρόκληση.

Δείτε το βιογραφικό του κου Ζαμπάρα